چکیده: چکیده ترشوندگی نشان‌دهنده تمایل یکی از سیالات به پخش‌شدن یا چسبیدن به سطح سنگ در مقابل سیال دیگر است که این پدیده تأثیر قابل توجهی بر توزیع سیال، فشار مویینگی، سیلاب‌زنی و اشباع باقی‌مانده دارد. ارزیابی ترشوندگی در مخزن یکی از چالش هایی است که مهندسان با آن رو به رو هستند، زیرا هیچ روشی نمی تواند مستقیماً آن را اندازه گیری کند. هدف اصلی این پایان نامه، بررسی ارتباط بین ترشوندگی و داده های چاه‌پیمایی در یکی از میادین واقع در خلیج‌فارس است. داده های یکی از چاه های این میدان مورد بررسی قرار گرفت که شامل 10 نمونه داده تشدید مغناطیسی هسته‌ای NMR مغزه بود که 5 مورد آن داده های MICP را نیز شامل شده و 5 مورد دیگر که به عنوان داده های اعتبار سنجی مورد استفاده قرار گرفت، شامل داده های USBM بودند. در این مطالعه، یک روش نوین جهت پیش‌بینی کیفی ترشوندگی مخزن ارائه شد. این روش بر پایه تحلیل داده‌های آزمایشگاهی MICP و تابع J، بوده و از لاگ‌های NMR و لاگ‌های متداول تخلخل و گاما برای تعیین منحنی‌های فشار مویینگی استفاده می‌کند. ابتدا داده های لاگ NMR با داده های آزمایشگاهی MICP بررسی شد و روابطی به منظور تعیین فشار مویینگی با استفاده از لاگ NMR بدست آمد. سپس داده های لاگ تخلخل و گاما با داده های آزمایشگاهی MICP بررسی شد و روابطی دیگر به منظور تعیین فشار مویینگی با استفاده از این لاگ های متداول بدست آمد. به منظور اعتبارسنجی روابط بدست آمده، از آن ها در نمونه هایی که داده های آزمایشگاهی USBM داشتند استفاده شد. در نهایت با بررسی دو نمودار فشار مویینگی بدست آمده از لاگ NMR و لاگ های متداول برای هر نمونه مغزه، ترشوندگی این نمونه ها تخمین زده شد و با داده های USBM آن ها مقایسه شد. نتایج نشان داد که ترشوندگی تخمین زده شده قابل اعتماد بوده و می توان از این روش در صنعت به منظور تعیین ترشوندگی در شرایطی که اطلاعات آزمایشگاهی محدود بوده و نیاز به تعیین ترشوندگی در نقاط مختلف باشد استفاده کرد.